Jestem wdzięczny, jestem szczęśliwy. Co ma jedno do drugiego? Sporo.
Wciąż wielu ludzi warunkuje swoje szczęście. Kierują się prostym równaniem mieć=szczęście… „jeśli będę miał x to będę szczęśliwy”. Brzmi znajomo? Postrzegając szczęście w taki sposób sami okradają się ze szczęścia. Cały czas żyją nadzieją, że to szczęście samo do nich przyjdzie. Prawdę mówiąc, szczęścia trzeba się nauczyć. W jaki sposób?
Poprzez wdzięczność. To dziękowanie zarówno za te dobre, jak i nieprzyjemne doświadczenia. Za lekcje, które ze sobą niosą. Za dyplom magistra, sukcesy w pracy, dobre relacje z ludźmi, kolejny wspaniały dzień i tak można wymieniać, wymieniać i wymieniać.
Na najbliższym spotkaniu Klubu Mówców i Liderów Silesia Toastmasters porozmawiamy o wdzięczności z różnych perspektyw, zaś gospodarzem będzie Paweł Ślimok, którego doskonale opisują słowa piosenki zespołu „Myslovitz”: „I nawet kiedy będę sam Nie zmienię się, to nie mój świat Przede mną droga którą znam, Którą ja wybrałem sam”.