Zadaniem Kontrolera Płynności jest sygnalizowanie mówcy momentów, w których wystąpiło zjawisko paramowy, gdyż mówca często nie jest świadomy ich obecności. Funkcja ta wymaga bardzo dużego skupienia, doskonale pomaga w kształtowaniu umiejętności słuchania.

Twoje korzyści:

  • Wzmacnianie asertywności

Poprzez dobrze słyszalny, mocny sygnał dźwiękowy przekazujesz informację o tym, że dany mówca właśnie się – na przykład – zająknął. Może to doskonale zwiększyć Twoją asertywność, szczególnie w przypadku, gdy na scenie znajduje się doświadczony mówca.

  • Praca nad skupieniem i koncentracją

W tej roli musisz być niezwykle skupiony i uważny, ponieważ zająknięcie może nastąpić w każdej chwili, a reagować trzeba tu i teraz. Dzięki tej roli będziesz umieć zwracać uwagę na niepotrzebne pauzy, przedłużone samogłoski, itd. 

  • Obserwacja postawy mówcy i płynności wypowiedzi

Twoim zadaniem jest także rozróżnianie tego, czy dana pauza jest świadomie wykonywana, czy to po prostu np. próba przypomnienia sobie następnego wątku. Ważna tutaj jest obserwacja całościowej postawy mówcy, która zdradza, czy w tej chwili warto użyć sygnału dźwiękowego.

  • Występowanie na scenie

Objęcie roli kontrolera płynności pozwala mu na dwukrotne przemawianie na scenie. 

Wytyczne

  • Przybory kontrolera płynności: dzwonki (cymbałki) lub inny instrument wydający krótki, ale wyraźny, słyszalny w sali dźwięk, który nie zdominuje mówców.
  • Przyjdź na spotkanie wcześniej, aby oswoić się z rekwizytem i jego dźwiękami oraz aby zająć miejsce, w którym będziesz mógł dobrze słyszeć i widzieć osoby występujące na scenie. 

W czasie przedstawienia swojej roli

  • Mów co będziesz robić i dlaczego jest to ważne – Kontroler płynności uświadamia mówców, w jaki sposób płynność ich mowy jest zaburzona, co pomaga później w trenowaniu przejrzystości przekazu.
  • Przedstaw przykłady niechcianych dźwięków i słów: Para-mowa to wtrącanie głosek „yyy”, „eee”, „ummm”, „nooo” podczas mówienia. Nieprofesjonalne również są nic nieznaczące zwroty: „jakby”, „że tak powiem”, „wiecie”. Powodami do Twojej sygnalizacji też mogą być pociągnięcia nosem, głośne przełykanie śliny czy odchrząkiwania oraz niecelowe powtórzenia, przeciąganie głosek i zająknięcia. 
  • Zaprezentuj uczestnikom instrument oraz dźwięk, jakim będzie sygnalizowany dźwięk namysłu. 
  • Przedstaw korzyści dla uczestników spotkania wynikające ze swojej pracy: Jeżeli mówca otrzymuje częste sygnały dźwiękowe, to znaczy, że warto poćwiczyć następnym razem przemówienie o kilka razy więcej. Dzięki temu można stać się pewniejszym siebie w samej części werbalnej, co sprawi, że płynność będzie łatwiejszym zadaniem. Raport oceniającego płynność daje również informacje o tym, czy mowa była przekazana efektywnie i zrozumiale.
  • Przekaż, że na końcu spotkania przedstawisz raport wraz ze wskazówką.

W czasie spotkania

  • Słuchaj w skupieniu osób przemawiających i sygnalizuj dźwiękowo momenty, w których występuje zjawisko paramowy lub innych „przeszkadzaczy”. Gdy zbyt późno się zorientujesz, możesz zliczyć paramowę w myślach i zanotować.
  • Zwróć uwagę na szybkość oraz zrozumiałość mowy – oprócz posługiwania się cymbałkami, Twoim zadaniem jest również kontrolowanie, czy mówca nie mówi zbyt szybko, zbyt wolno lub niewyraźnie.
  • Rozróżniaj pauzy – w przeciwieństwie do pauzy spowodowanej przypomnieniem sobie następnego wątku, użycie celowej pauzy przez mówcę nie wymaga użycia sygnału dźwiękowego.
  • Notuj częstotliwość sygnałów. W związku z tym, że czas wystąpień poszczególnych osób jest różny, możesz przedstawić częstotliwość w formie sygnał/minutę.

W czasie raportu

  • Zwróć szczególną uwagę na osoby, które występowały na scenie najdłużej oraz mówców przygotowanych.
  • Przedstaw, czy danej osobie zdarzył się dźwięk namysłu, inna forma przerywania wypowiedzi lub powtarzalny zwrot albo nieregularne czy też za szybkie tempo wypowiedzi. Jeśli był to konkretny, powtarzalny moment, również to przekaż.
  • Pochwal płynność i tempo wypowiedzi wzorowych występujących.
  • Udziel wskazówki: odsłuchiwanie własnych mów w celu eliminacji błędów, kontrolowanie i zwalnianie tempa wypowiedzi w codziennych sytuacjach życiowych, ćwiczenie spontanicznych wypowiedzi, używanie pauz w momencie zastanawiania się, przygotowywanie konspektu mowy umożliwiającego szybki powrót do straconego wątku, używanie fiszek, „gimnastyka buzi i języka” – ćwiczenia mięśni mimicznych i aparatu głosu, itp.
  • Wygłoś zwięzły raport zamiast elaboratu.

Pamiętaj, że pełnisz swoją rolę do końca spotkania!

Sytuacje wyjątkowe

Podczas wystąpień Gości lub osób, których przemawianie publiczne bardzo stresuje, warto ograniczyć dźwiękowe sygnalizowanie para-mów, aby nie podnosić dodatkowo poziomu stresu i nie przerywać toku wypowiedzi. Nadmierne zwracanie uwagi może przynieść niepożądane skutki. Niektórzy również ograniczają sygnalizację dźwiękową podczas wystąpień improwizowanych.

Dziennik kontrolera płynności

Data spotkania:

Użycie para-mów

Imię i nazwiskoAaaEeeYyyUmmNooIiiPowtórzenia słów

Inne dźwięki:

Tempo wypowiedzi:

Imię i nazwiskoZa szybkieZa wolneOptymalneNiepotrzebne pauzyInne uwagi